Recensie
door Nathalie Kamphuis. ADR Marketing & Communicatie
Onlangs verscheen het boek “Beroofd van het Leven” geschreven door Rob Edens. Een indrukwekkend boek waarin hij schrijft over de nasleep van de zelfdoding van een dierbare. Rob ontwikkelde een fascinatie voor het onderwerp na de zelfdoding van zijn vader wat uiteindelijk resulteerde in dit boek.
In het boek laat hij mensen aan het woord die langer geleden werden geconfronteerd met zelfdoding, waardoor het perspectief biedt voor de mensen die momenteel door een rouwproces gaan.
Het boek is een verzameling van verhalen verteld door nabestaanden. Door middel van dertien aangrijpende interviews, weet Rob op respectvolle wijze het thema bespreekbaar te maken ondersteund door feitelijke informatie. Een mooi aspect van het boek is dat de verhalen erg persoonlijk zijn.
Zoals Rob in het boek aangeeft streefde hij naar diversiteit in de verhalen en dat is zeker gelukt. Je leest het verhaal van een vader, moeder, kind, broer, zus, vriend of vriendin. Bij de ene zag men het aankomen, bij de ander niet. De ene heeft er vrede mee, de ander had meer moeite met het accepteren van het overlijden. Opvallend zijn de verhalen van Peter en Annet de Jong. Broer en zus die hun vader zijn verloren aan zelfdoding met beide een ander ander rouwproces. Voor iedereen die in hun directe omgeving te maken heeft gehad met zelfdoding staat er een herkenbaar verhaal in dit boek.
Er wordt ingegaan op het verhaal van de overleden dierbare, maar de focus ligt vooral op de rouwverwerking van de nabestaanden. Een terugkerend onderwerp in de interviews is de hulpverlening. Zowel voor de persoon die suicidaal is als de nabestaanden. In sommige gevallen werden steken laten vallen door de Geestelijke Gezondheidszorg waardoor zelfdoding misschien voorkomen had kunnen worden. Ook ondervonden sommigen dat de hulpverlening voor nabestaanden niet goed was. Bijna alle geinterviewden geven aan dat het praten met lotgenoten veel doet voor de verwerking, omdat je elkaars taal spreekt en het onderwerp minder beladen is dan wanneer je met een buitenstaander hierover praat.
Iedereen kent wel iemand in zijn directe of indirecte omgeving die is overleden door zelfdoding. Ook als buitenstaander is het zeker de moeite waard om het boek te lezen, omdat het een helder beeld geeft van wat er in het hoofd van zowel iemand die suicïdaal is omgaat als de nabestaanden.
Ben jij een nabestaande en wil je graag met lotgenoten in contact komen? Antwan, een van de geinterviewden, heeft samen met drie nabestaandenorganisatie de coailitie www.levennazelfdoding.nl opgericht. Neem een kijkje op de website voor meer informatie.
Denk je aan zelfdoding? Neem (anoniem) contact op met 113 zelfmoordpreventie.
